Grey Dergi - İş ve Yaşam rehberiniz | Değirmendere Down Cafe Kurucusu: Belgin Abanoz

VANİLYA TADINDA +1 FARKLA DOWN CAFE, BURASI BİZE SABRIMIZIN ÖDÜLÜ ÇALIŞMALARIMIZIN MÜKAFATI OLDU.
VE EN ÖNEMLİSİ KOCAELİ BÜYÜKŞEHİR BELEDİYESİ İLE BÖYLE BİR PROJEDE YER ALMAK BÜYÜK GURUR OLDU.

1976 Fransa doğumluyum. Çocukluğumdan beri anaokulu öğretmeni olmak istedim. Fransa’da ilk ve ortaöğrenimimi tamamladıktan sonra Türkiye’ye kesin dönüş yaptık. Burada öğrenim hayatıma anaokulu öğretmeni olabilecek şekilde devam ettim ve sonucunda istediğim mesleği yapmamaya başladım. Hayattaki en büyük arzum olan anaokuluna 19 yaşında sahip oldum. Depreme kadar kendi anaokulumda Yuvam Belgin Anaokulu’nda çalıştım. Bu süreçte değerli eşim Yavuz Abanoz ve iki oğlumuz var. Büyük oğlum spor akademisinde 4. sınıf öğrencisi, 23 yaşında. Küçük oğlum Kuzey 9 yaşında. En çok merak edilense kendi çocuklarımın engelli olup olmadığı. Hayır, ikisi de engelli değil ama hepimiz gibi birçok engelli adayılar.

Asıl hikayeme gelirsek;
Depremden hemen sonra özel eğitim ile tanıştım. Aslında bir parça biliyordum. Kendi anaokulumda birçok engelli öğrenciye yer vermiştim. Diğer anaokullarında kabul görmeyen tüm özel öğrencileri kendi anaokuluma kabul ettim ama benim için asıl süreç 2011’de başladı. Özel eğitim merkezlerinde görev aldım. İşim gereği ailelerle daha çok bir arada oldum. Ailelere hastane raporları sürecinde destek oldum. Onların sıkıntıları bana sıkıntı, dertleri bana dert, üzüntüleri bana üzüntü oldu. Hastanelerde yaşadıkları sıkıntıları, çevrenin onlara bakış açıları, eşleri ile aralarındaki sıkıntıları ve en en can alıcı taraf gelecek kaygıları...

Bir cümle var ki beni derinden yaralayan içimi dağlayan, paramparça eden: “Evladım, benden sonraya kalmasın. Allah benim canımdan alsın ki benden sonra sahipsiz kalıp sefil olmasın.” İşte bu cümle bana bir sorumluluk verdi. Dedim ki: “Belgin bu çocukları topluma kazandırabilmek, ayakta durabilmelerini sağlayabilmek, farkındalık oluşturabilmek için kolları sıvamalısın.” Bunun üzerine öncelikle iş alanları konusunda bir yerden başlamalıydım. Şişli Down Cafe’yi araştırdım. İzmir’deki derneklerle görüşmeler yaptım. Hep bir yerden başlayıp devamını getiremiyordum.
Bu süreçte de zihinsel engelli, otizmli, down sendromlu gençleri her ortama dahil ettim. Çağrı marketlerde çalıştırdım, toptancılarla çalıştırdım. Pazarlara, sinemalara gittik; dans ve müzikle ilgili çalışmalar yaptırdım. Bunları çalıştığım kurumlarda imkânlar dahilinde yapabiliyordum.

5 yıldır +1 fark ile Gölcük Down Sendromlular Dernek Başkanı olarak aktif görev yapıyorum. Down Cafe, benim için büyük bir hayaldi.

Belli kurumlarda yapınca bu kısıtlı oluyor. Bu nedenle bu oluşumu tahaffuz olabilmesi için bir dernek çatısı altında yapmaya karar verdim ve 9 yıllık bir hayalin oluşumu için kolları sıvadım. Her zaman tam desteğini gördüğüm Kaymakam Yazı İşleri Müdürü Lütfü Yılmaz’ın desteği ile derneğimizi kurduk. Gölcük Belediye Başkanı Sn. Mehmet Elibeşin desteği, birçok iş insanının desteği ile de gölcük Dwon Cafe’yi kurduk. 5 yıldır +1 fark ile Gölcük Down Sendromlular Dernek Başkanı olarak aktif görev yapıyorum. Down Cafe, benim için büyük bir hayaldi. Kocaeli Bölgesi’nde tek Down Derneği olarak birçok ilklere imza attık. Müzik, dans, perküsyon, spor, sanat, iş olanakları ile down sendromlu gençlerimizi hayatın merkezine dahil ettik. Sayısız faaliyet, organizasyonlarda yer aldık. Şimdi ise mucizeyi yaşıyoruz.

Kocaeli Büyükşehir Belediye Başkanı Tahir Büyükakın’ın talimatı ile derneğimiz ile arasında imzalanan protokol gereği Değirmendere sahilinde şahane bir cafe açıyoruz.

Vanilya Tadında +1 Farkla Down Cafe, burası bize sabrımızın ödülü çalışmalarımızın mükâfatı oldu. Ve en önemlisi Kocaeli Büyükşehir Belediyesi ile böyle bir projede yer almak büyük gurur oldu. Bize düşen, amacımız olan, tüm özel bireyleri sosyal hayata hazırlamak, hayatın merkezine dahil etmek, ailelere destek olmaktır.

Belgin Abanoz olarak şunu söyleyebilirim: Benim hayatım bu. Yaşam şeklim bu. Öğrencilerim benim canım. Onlarla biz kocaman bir aileyiz. Ailemle, kendi çocuklarımla; öğrencilerimle bir olduk.

Bu çok özel karede Yağmur Astam pamuk bebeğimiz bana eşlik etti. Onu ilk 7 aylıkken kucağıma aldım. Şimdi ise omzuma konan bu melek 5 yaşına girdi. Onu çok seviyorum. Daha uzun yıllar birlikte olacağız. Kolay olmayan bu yolculukta manevi desteğini gördüğüm birçok insan var. Bana güç veren onlara da sonsuz teşekkürler ve 21 Mart Dünya Down Sendromlular Günü münasebetiyle Grey Dergisi’ne mart ayı sayısında bizlere geniş bir alan verdikleri için teşekkürler...

ÇİĞDEM AKBULUT
20.10.1993 yılında doğdu. Bizim meleklerimizin hikayesi yazmakla bitmez. Bize Rabbimin en güzel armağanı. Kuzum, eksik doğduğu için çok zayıftı. Çok sağlık sorunu yaşadı. Sonra bizlerin çabası, onun azmi, Rabbimin izniyle bu hallere getirdik. Okul hayatımız ilk zamanlarda çok sıkıntılıydı. Hiç kimse kabullenmedi. Çok sıkıntılar yaşadık. Kendimizi ve çocuklarımızı kabullendirmek için çok zorlu süreçler geçirdik. Güzel meleğimizin azmi ve çabası ile o zorlu süreci başarıyla geçtik. Şu an kızım hedefleri ve hayalleri için koşuyor. Kızımın bugüne kadar eğitim hayatına giren öğretmenlerimize teşekkür ederiz. Çocuklarımızın hayallerini ve hedeflerini gerçekleştirdiği için Belgin Hanım’a sonsuz teşekkürler ederim.

ÖZGÜN ÇİL
21.06.1997 tarihinde doğdu. Kocaeli, Gölcük’te ikamet ediyor. 2000 yılında ilk eğitimine Çağlar Özel Eğitim Rehabilitasyon Merkezi’nde başladı. 2003 yılında Yaşama Sevinci Özel Eğitim İş Uygulama Merkezi’nde okula başladı. 2016 yılında mezun oldu. Özgün doğduğu andan itibaren zor, hasta bir çocukluk geçirdi ama ne eğitimine ne de özel eğitimine ara vermedik. 2001 yılında 6 operasyon geçirdi, ameliyat oldu. 2013 yılında açık kalp ameliyatı oldu. Çok ciddi operasyonlar geçirdi. Her şeye rağmen bu süreci iyi atlattık. Özgün çok eğlencelidir. Dans etmek, gitar çalmak, yüzmek, şarkı söylemek hobilerinin arasında. Özgün için yüzme her zaman öncelikli oldu. Babasının ve yüzme kurslarının sayesinde birçok başarı kazandı. 2013 yılında Türkiye Yüzme Yarışları’na katıldı. 50 metre serbest yüzme ve sırtüstü yüzmede Kocaeli bölge birinciliği, Türkiye birinciliği aldı ve birçok yarışa gitti. Türkiye birinciliği, ikinciliği ve üçüncülüğü aldı. Yüzme hızı çok yüksek olmasına ve derecesi tutmasına rağmen 2. branşta yüzmeye götürülmediği için Milli Takıma giremedi. Galiba kalp ameliyatını da göz önünde bulundurdular ama doktor, bunun engel olmayacağını söyledi.

Özgün’ün başarısı ailesi... Burada ona sponsor olan ve onu eğiten hiç kimse olmadı. Türkiye birincisi olduğunda da sadece babası çalıştırdı. Bununla ilgili çok eğitim aldırmak istedik ama kimse sahip çıkmadı. Kendi çabamızla bu kadar yapabildik. Şimdi okul bitti. Okulla beraber yarışlar da bitti çünkü yarışlara okul götürüyordu. Bu konuda aileler yalnız kalıyor. Çocuklar başarılı olsalar bile heba oluyorlar. Onların bir birey olmaları ve başarılı olabilmeleri için Belgin Hanım haricinde yeterince destek görmüyoruz. Belgin Hanım, yükümüzü tek hafifleten çok değerli bir insan. Herkes bu kadar çaba gösterseydi bambaşka yerlerde olurlardı.

Şimdiden emeği geçen herkese teşekkürler...

BURÇAK NEVA KILIÇ
Neva, 5 kardeşin en küçüğüydü. Bizlerle ve onu, içinde bir sürü zorluk bekleyen dünya ile 22.06.2001 yılında tanıştı. Çok sevimli, boncuk burunlu, yumuk gözlü, şirin bir bebekti. Öğrendim ki benim bebeğim Down sendromluydu. Ben ne yapmalıydım? Ağlamanın, üzülmenin bana ve kızıma bir faydasının olmayacağının bilinciyle araştırmaya başladım. 2 yaşında rehabilitasyona başladık. Dil terapisti ve daha nice eğitimlerle önce kendimi sonra onu eğitmeye başladım. 5 yaşına geldiğinde ana sınıfına başlattım. 3. sınıfta okumayı, yazmayı öğrendi. İlk sınavı Teok oldu. Yüksek puanla sınavı geçti. Neva artık gözde, sevimli, örnek öğrenciydi.

Gün geçtikçe daha sosyal, daha yetenekli ve medyatik olmaya başladı. Bu süreçte takdirlerle 12 yıllık eğitim hayatının sonuna doğru yaklaştık. Okul hayatı devam ederken bir sürü sportif dallarda yer aldık: Olimpik İller Arası Masa Tenisi’nde Türkiye 3.sü oldu. Kort tenisini seçmelerinde Türkiye 2.ligini aldı. Kâğıtspor’un Milli Takımı’nda yer aldı. Kocaeli Üniversitesi Özel Olimpiyatlar Bölge Oyunları’nda madalya aldı. Birçok dalda madalyaları oldu. “Kocaeli İçin Çal” projesinin klibinde yer aldı. Floor Curling’ten takım arkadaşları ile kupa ve madalya aldı. “Hayatı Paylaşmak İçin Engel Yok” projesinde Bilmediğiniz Biz adlı tiyatro grubunda büyük bir performans sergileyerek teşekkür belgesi almıştır. Hem okul hem staj hem sportif çalışmaları devam ediyor. Ben Neva’nın 19 yıllık hayatını bu satırlara sığdırmaya çalıştım. 19 yılda neler yaşadığımızı yazmaya kalksam inanın ne kâğıt yeter ne kalem... Yani demem o ki: Engel yoktur, engel olmak vardır. Siz imkân verin, onlar başarır. Saygılarımla...

MEHMET ANIL KOÇAK
06.06.2000 tarihinde ailenin ilk çocuğu olarak dünyaya geldi. 4 erkek kardeşler. 2002 yılında özel eğitime başladı. 2006 yılında ana sınıfına, 2007 yılında ilköğretim okuluna, 2016 yılında da Nuh Çimento İş Okuluna gitti. 2020 yılında mezun oldu. 2017 yılında atletizm Türkiye 1’incisi oldu. 2018 yılında atletizm Türkiye rekorunu kırdı ve altın madalya aldı. 2017 ve 2018 yıllarında uzun atlamada 2’nci oldu yine 2018 yılında Futsal Milli Takımı’na girdi. İtalya’ya giderek orada Dünya 3’üncüsü oldu. Halen devam etmektedir.

MELDA DEMİRCİ
Ben Melda Demirci. 23.05.2005 tarihinde doğdum. Ailemin en küçüğü ve en sevileniyim. İki abim, iki de ablam var. Küçükken kalp hastası bir bebektim. 4 aylıkken ameliyat oldum ve kalbimin sorunu kalmadı. Ben çok güçlü bir kızım. 6 yaşında İstasyon Anaokuluna gittim. Avni Akyol İlköğretim Okulunda 7 yıl okudum. 8 yıl içinde mezun oldum. Şimdi 3. Kademe Özel Eğitim’de 9. sınıf öğrencisiyim. Okumayı ve yazmayı öğrendim. Bütün hayatım boyunca en büyük destekçim anneme sevgilerimi ve öpücüklerimi gönderiyorum. Şarkı söylemeyi, şiir okumayı, gezmeyi çok seviyorum. Teşekkür ederim.

ALİ EREN OCAKSIZ
07.02.2009 tarihinde Kocaeli’nde, Konak Hastanesi’nde dünyaya geldi. 3 aylıkken ASD VSD kalp ameliyatı geçirdi. İyileşmesi için 1 yıl kadar evde durduk. 1 yaşında rehabilitasyon eğitimine başladık. 18 aylıkken yürümeye ve konuşmaya başladı. 3 yaşında havuz eğitimlerine, 3.5 yaşındayken de anaokuluna gitmeye başladı. Engelsiz Kulaçlar’da yüzme eğitimi aldı. Daha sonra Belediyemizin diğer yüzme eğitim yerlerine devam etti. Özel olarak hâlâ bu eğitimine destek oluyorum. 5 yaşlarında masa tenisi eğitimlerine başladı. Halen devam ediyor. 2020 senesinde Antalya’da yarışmalara katıldı. 8 yaşlarındayken halk oyunları eğitimi aldı. Belediyenin vermiş olduğu gitar eğitimlerine katıldı. Şu anda ortaokul 1. sınıfa gidiyor. Bisiklet sürmeyi çok sever. Komiklik yani şaka yapmaktan çok hoşlanır. Her gün doğum günü olsa çok mutlu olacağına inanıyorum. Bunun için hiçbir fırsatı kaçırmayız, tek mum bile yeter... Bana mutfakta çok yardımcı olur. Merhamet duygusunu en yüksekte yaşar ama kendi kararlarına sahiptir. Herkesin onu çok sevmesini ister ve bizler onu çok seviyoruz. O benim sürpriz yumurtam.

MEHLİKA ZORER
01.08.2007 tarihinde Gölcük Necati Çelik Hastanesi’nde doğan, Kocaeli Başiskele’de ikamet eden Mehlika'mız; özel gereksinimli, zihinsel engelli, down sendromlu doğdu. Anne karnında 4 aylıkken tanısı belli olan bebeğimizi kabullendik. Rabbimin bir emaneti olan özel çocuğumuzu veren Rabbim, dermanını da verir. “Kulumun taşıyamayacağı yükü yüklemem.” ayetiyle özel seçilmiş aile olduğumuzu düşünerek, 4 aylıktan itibaren araştırarak, Mehlika’mız için tedavi, eğitim, sosyal yaşama tutunması çabasında strateji oluşturarak, onun için en iyisinin olması çabasıyla devam ediyoruz. Down sendromlu meleklerimizin özellikleri; kötülük düşünemeyebiliyorlar, daima güler yüzlü, sevecen, karşısındaki insanın empatisini alabilen özel çocuklardır.

Aile bireyleri olarak hedefimiz doğduğundan bu zamana kadar onun için en iyisini yapmak ve onun kendi ayakları üzerinde durmasını sağlamak. Mehlika (ay yüzlü) isminin manasıyla melek gibi... Tedavi süreci dünyaya geldikten 5 ay sonra rehabilitasyon okullarında fizikle başladı.
1 yaşında dil terapisi ve eğitim süremiz başladı. 2 yaşında kreş kaynaştırma eğitimi devam etti. 5 yaşında 3 yıl özel anaokulunda kaynaştırma eğitimi verildi. 8 yaşında kaynaştırma özel bir kolejde ilkokula başladı. 12 yaşında Seymen Emrah Sapa Okulunda ortaokula başladı. Eğitimimiz halen devam etmektedir. Mehlika’mızın hedefi kuaför olmak. Hedefimize doğru devam ediyoruz. Allah’a şükür sağlık problemimiz yok. Tek hedefimiz biz öldükten sonra ayakta kalabilmesi.

MEHMETCAN TOPAL
19.02.1999 tarihinde doğdu. Gölcük Yaşama Sevinci İş Uygulama Okulunda öğrenime başladı. Burada sporla tanıştı. Okulun spor kulübünün sporcusu olarak Türkiye Özel Sporcular Yüzme 50 metre dalında bölge birinciliğiyle ilk madalyasını aldı. Daha sonra atletizme yöneldi. Özel sporcu olarak bölgesel yarışmalarda 100 metre, 200 metre uzun atlamalarda defalarca 1. ve 2. oldu. Son atletizm müsabakasını 200 metre Türkiye 3.’sü olarak noktaladı. Bu arada judo antrenmanı da alıyordu. 3 seneye yakın antrenmanlarına hiç aksatmadan devam etti. 2019’da Türkiye özel sporcular judo seçmelerinde kilosunda birinci olarak milli sporcu oldu. Aynı yıl içinde, 2019’da Portekiz’de Özel Sporcular Judo Dünya Şampiyonası’nda kilosunda 2. olarak madalyasını aldı. Bu yılın sonuna doğru pandemi müsaade ederse Avrupa Şampiyonası ve 2024’te ülkemizde yapılacak olimpiyatlar için antrenmanlara aralıksız devam ediyor.

BURAK KARAKOÇ
11.06.1992 tarihinde Adapazarı’nda doğdu. Çocukluğu babasının memuriyeti sebebiyle Kocaeli, Değirmendere’de geçmiştir. Eğitim hayatına 1999 depreminden dolayı 1 sene geç başlamıştır. İlk önce Saraylı Örcün Köyü Yaşama Sevinci Okulu'nda eğitime başlamıştır. Halkla ilişkileri güçlenmiştir. Arkadaşlık kurma konusunda başarılıdır. 2016 yılında açılan Down Cafe’de işe başlayarak daha doğrusu bir parçası olarak hayatı daha çok anlam kazanmıştır. Kafede bulunmaktan, çevresinde sevdiklerinin olmasından memnundur. Genellikle telefonuyla vakit geçirmeyi, Karadeniz müzikleri dinlemeyi, köyünde akrabalarının yanında zaman geçirmeyi ve yemek yemeyi çok seviyor.

MERT EMRE ÖZKARAASLAN
29.10.1995 tarihinde İzmit'te doğdu. İlkokulu 28 Haziran İlköğretim Okulu'nda okudu, liseyi ise Yaşama Sevinci İş Uygulama Okulu'nda tamamladı. Ardından Gölcük Halk Eğitim İş Beceresi Sertifikası edindi. Bilgisayar kullanmayı çok seviyor ve iyi seviyede kullanabiliyor. İnsan ilişkileri oldukça kuvvetli... Madalyaları: Yüzme, masa tenisi ve basketbol. Hobileri ise; müzik dinlemek, bilgisayar kullanmak, gezmek ve yemek yemek...

Instagram: @degirmenderedowncafe

Değirmendere Down Cafe Kurucusu: Belgin Abanoz

0 Yorum

Yorum Alanı

EN ÇOK OKUNAN YAZILAR

Sen Yaptırmıyorsun Ben Yaptırmıyorum; Kim Yaptırıyor Bu Estetiği?

Umduğunu Değil Bulduğunu Alanların Pazarı

Koronavirüse Karşı Bağışıklığınızı Güçlendirin

Bıst Endeksindeki Son Hareket Acaba Bir Boğa Tuzağı Mı?

Kasım Ayı Lezzet Durakları

Hepimizin Arayışı Olan Kitap: SİMYACI

Son Eklenen Yazılar

Papatyanın Kadınlar İçin Anlamı ve Simgesel Değeri

SEMIFREDDO

Emzirmek mi? Sağmak mı?

MEKÂNIN SANATLA DANSI TİYATRO BİNALARI

İLETİŞİM BİLGİLERİ

ONLİNE DERGİ